حضرت امام صادق علیه السلام به زید شحّام می‌گویند:
ای زید؛ با مردم(منظور اهل سنت است) با اخلاق خودشان معاشرت کنید. در مساجدشان نماز بخوانید. مریضان‌شان را عیادت کنید. در تشییع جنازه‌هایشان حاضر شوید و اگر توانستید امام جماعت یا موذن آن‌ها شوید این کار را بکنید.
اگر این کارها را بکنید، می‌گویند: این‌ها یاران جعفرند. خدا او را رحمت کند چه یاران خوبی تربیت کرده است و اگر این کارها را نکنید، می‌گویند: این‌ها یاران جعفرند. خدا جزایش دهد چه یاران بدی تربیت کرده است.(من لایحضره الفقیه، ج1، ص383)
آیت الله العظمی خویی پس از ذکر تعدادی از این روایات می‌گویند:
صدور چنین دستورهایی به جهت رعایت تقیه و ترس از ضرر نبوده است. زیرا اصحاب امام علیه السلام در آن زمان شناحته شده بودند.
حکمت صدور چنین روایاتی رعایت مدارا و حفظ توحید کلمه مسلمین بوده است تا بدین وسیله شیعیان خود را به عدم تعصب مشخص سازند. بنابر این چنین توصیه‌هایی در زمان ما نیز جریان دارد و حضور در مساجد مخالفان و نماز خواندن با آن‌ها به منظور مشخص ساختن شیعه از سایر مسلمانان به عدم تعصب، مستحب می‌باشد. تا بدین جهت اتحاد کلمه مسلمین حفظ گردد.
(سید ابوالقاسم خویی، کتاب الطهاره، ج4، ص319)
