اعترافامام احمد حنبل در مورد حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله علیه
وروى أَیْضا عَن عبد الله بن الإِمَام أَحْمد قَالَ کنت بَین یَدی أبی جَالِسا ذَات یَوْم فَجَاءَت طَائِفَة من الکرخیة فَذکرُوا خلَافَة أبی بکر وَخِلَافَة عمر وَخِلَافَة عُثْمَان فَأَکْثرُوا وَذکروا خلَافَة عَلیّ بن أبی طَالب فزادوا وأطالوا فَرفع أبی رَأسه إِلَیْهِم فَقَالَ یَا هَؤُلَاءِ قد أَکثرْتُم القَوْل فِی عَلیّ والخلافة إِن الْخلَافَة لَا تزین علیا بل عَلیّ یزینها قَالَ البشاری فَحدثت بِهَذَا بعض الشِّیعَة فَقَالَ لی قد أخرجت نصف مَا کَانَ فِی قلبِی على أَحْمد بن حَنْبَل من البغض
سند روایت
المدخل إلى مذهب الإمام أحمد بن حنبل ج1 ص84 المؤلف: عبد القادر بن أحمد بن مصطفى بن عبد الرحیم بن محمد بدران (المتوفى: 1346هـ)، المحقق: د. عبد الله بن عبد المحسن الترکی، الناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الثانیة، 1401، عدد الأجزاء: 1 .
ترجمه روایت
عبد الله فرزند احمد بن حنبل مى گوید: روزى در محضر پدرم بودم گروهى از ساکنان محله کرخ بغداد بر او وارد شدند، و در باره خلافت خلفاى چهارگانه زیاد سخن گفتند، پدرم رو به آنان کرد وگفت: درباره اى على و خلافت او سخن زیاد گفتید، آگاه باشید، خلافت، على را زینت نداد، على بود که به خلافت زینت بخشید.
