دشنام عبد الله بن زبیر به امام علی+سند
وقتی که عبد الله بن زبیر به هم به امام علی دشنام میدهد. در حالیکه ابوهریره از رسول الله(صلی الله علیه اله) نقل می کند که فرمود:
...فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَقُولُ: «مَنْ سَبَّ عَلِیًّا فَقَدْ سَبَّنِی، وَمَنْ سَبَّنِی فَقَدْ سَبَّ اللَّهَ تَعَالَى»
المستدرک على الصحیحین ج3 ص130 المؤلف: أبو عبد الله الحاکم محمد بن عبد الله بن محمد بن حمدویه بن نُعیم بن الحکم الضبی الطهمانی النیسابوری المعروف بابن البیع (المتوفى: 405هـ)، تحقیق: مصطفى عبد القادر عطا، الناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولى، 1411 - 1990، عدد الأجزاء: 4.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمودند: هر کس علی علیه السلام را سب کند مرا سب کرده و هر کس مرا سب کند به تحقیق خدا را سب کرده است.
خطبة محمد بن الحنفیة یرد على عبد الله بن الزبیر وقد تنقص الإمام: خطب ابن الزبیر، فنال من الإمام علی کرم الله وجهه، فبلغ ذلک ابنه محمد ابن الحنفیة رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ، فأقبل حتى وضع له کرسی قدامه، فعلاه وقال: "یا معشر قریش، شاهت الوجوه، أینتقص علی وأنتم حضور؟
(صفوت، أحمد زکی، جمهرة خطب العرب، ج2، ص90، ناشر: المکتبة العلمیة - بیروت./المسعودی، ابوالحسن علی بن الحسین بن علی (متوفاى346هـ)، مروج الذهب، ج1، ص382، طبق برنامه الجامع الکبیر./الیعقوبی، أحمد بن أبی یعقوب بن جعفر بن وهب بن واضح (متوفاى292هـ)، تاریخ الیعقوبی، ج2، ص261، ناشر: دار صادر – بیروت.)
خطبه محمد بن حنفیه که جواب عبد الله بن زبیر را مى‌دهد که از امام (على بن ابى طالب) بدگویى کرده بود!
ابن زبیر سخنرانى کرد و به امام على علیه السلام دشنام داد، این خبر به محمد بن حنفیه رسید، آمد و در مقابل او یک صندلى گذاشتند، و بالاى آن رفت و گفت: اى قریشیان! چهره‌هاتان زشت باد! آیا از على بدگویى شود و شما حاضر باشید ؟
ولما توطد لابن الزبیر أمره وملک الحرمین والعراقین ... فدعا عبد الله بن عباس ومحمد بن الحنفیة وجماعة من بنی هاشم إلى بیعته فأبوا علیه فجعل یشتمهم ویتناولهم على المنبر ...
(الأندلسی، احمد بن محمد بن عبد ربه (متوفاى: 328هـ)، العقد الفرید، ج4، ص385، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت / لبنان، الطبعة: الثالثة، 1420هـ - 1999م.)
وقتى که کار عبد الله بن زبیر درست شد و مالک مکه و مدینه و ایران و عراق شد ... عبد الله بن عباس و محمد بن حنفیه و گروهى از بنى هاشم را به بیعت خواند! اما قبول نکردند! به همین دلیل آنان را دشنام داده و بر منبر بر آنها ناسزا مى‌گفت!
11976 - وَعَنْ عُرْوَةَ - یَعْنِی ابْنَ الزُّبَیْرِ - أَنَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ لَقِیَ الزُّبَیْرَ فِی السُّوقِ، فَتَعَاتَبَا فِی شَیْءٍ مِنْ أَمْرِ عُثْمَانَ، ثُمَّ أَغْلَظَ لَهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَیْرِ، فَقَالَ لَهُ عَلِیٌّ: أَلَا تَسْمَعُ مَا یَقُولُ لِی. فَضَرَبَهُ الزُّبَیْرُ حَتَّى وَقَعَ. رَوَاهُ الطَّبَرَانِیُّ، وَفِیهِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى بْنِ عُرْوَةَ وَهُوَ مَتْرُوکٌ.
(الهیثمی، ابوالحسن علی بن أبی بکر (متوفاى 807 هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج7، ص223، ناشر: دار الریان للتراث/ دار الکتاب العربی - القاهرة، بیروت – 1407هـ.)
از عروة بن زبیر روایت شده است که على بن ابى طالب (علیه السلام) زبیر را در بازار دید، و در مورد عثمان یکدیگر را سرزنش کردند! سپس عبد الله بن زبیر با حضرت درشت سخن گفت!
على به زبیر گفت: آیا نمى‌شنوى پسرت چه مى‌گوید ؟ زبیر نیز آنقدر عبد الله را زد تا افتاد!
وکان عبد الله بن الزبیر یبغض علیاً علیه السلام؛ وینتقصه وینال من عرضه
(إبن أبی‌الحدید المدائنی المعتزلی، ابوحامد عز الدین بن هبة الله بن محمد بن محمد (متوفاى655 هـ)، شرح نهج البلاغة، ج4، ص36، تحقیق محمد عبد الکریم النمری، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت / لبنان، الطبعة: الأولى، 1418هـ - 1998م.)
عبد الله بن زبیر، دشمن على علیه السلام بود و از حضرت بدگویى مى‌کرد و به خاندان حضرت دشنام مى‌داد!
