پاسخ به شبهات -هرگونه استفاده ازوبلاگ آزاد است.

اعترافامام احمد حنبل در مورد حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله علیه

وروى أَیْضا عَن عبد الله بن الإِمَام أَحْمد قَالَ کنت بَین یَدی أبی جَالِسا ذَات یَوْم فَجَاءَت طَائِفَة من الکرخیة فَذکرُوا خلَافَة أبی بکر وَخِلَافَة عمر وَخِلَافَة عُثْمَان فَأَکْثرُوا وَذکروا خلَافَة عَلیّ بن أبی طَالب فزادوا وأطالوا فَرفع أبی رَأسه إِلَیْهِم فَقَالَ یَا هَؤُلَاءِ قد أَکثرْتُم القَوْل فِی عَلیّ والخلافة إِن الْخلَافَة لَا تزین علیا بل عَلیّ یزینها قَالَ البشاری فَحدثت بِهَذَا بعض الشِّیعَة فَقَالَ لی قد أخرجت نصف مَا کَانَ فِی قلبِی على أَحْمد بن حَنْبَل من البغض

سند روایت

المدخل إلى مذهب الإمام أحمد بن حنبل ج1 ص84 المؤلف: عبد القادر بن أحمد بن مصطفى بن عبد الرحیم بن محمد بدران (المتوفى: 1346هـ)، المحقق: د. عبد الله بن عبد المحسن الترکی، الناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الثانیة، 1401، عدد الأجزاء: 1 . 

ترجمه روایت

عبد الله فرزند احمد بن حنبل مى ‏گوید: روزى در محضر پدرم بودم گروهى از ساکنان محله کرخ بغداد بر او وارد شدند، و در باره خلافت‏ خلفاى چهارگانه زیاد سخن گفتند، پدرم رو به آنان کرد وگفت: درباره ا‏ى على و خلافت او سخن زیاد گفتید، آگاه باشید، خلافت، على را زینت نداد، على بود که به خلافت زینت‏ بخشید.

*قسمت کننده بهشت و جهنم و جواز ورود به بهشت*

وَأخرج الدَّارَقُطْنِیّ أَن علیا قَالَ للستة الَّذین جعل عمر الْأَمر شُورَى بَینهم کلَاما طَویلا من جملَته أنْشدکُمْ بِاللَّه هَل فِیکُم أحد قَالَ لَهُ رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم (یَا عَلیّ أَنْت قسیم الْجنَّة وَالنَّار یَوْم الْقِیَامَة غَیْرِی قَالُوا اللَّهُمَّ لَا) وروى ابْن السماک أَن أَبَا بکر قَالَ لَهُ رَضِی الله عَنْهُمَا سَمِعت رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم یَقُول (لَا یجوز أحد الصِّرَاط إِلَّا من کتب لَهُ عَلیّ الْجَوَاز)

سند روایت 

الصواعق المحرقة ج2 ص369 المؤلف: أحمد بن محمد بن علی بن حجر الهیتمی السعدی الأنصاری، شهاب الدین شیخ الإسلام، أبو العباس (المتوفى: 974هـ)، المحقق: عبد الرحمن بن عبد الله الترکی - کامل محمد الخراط، الناشر: مؤسسة الرسالة - لبنان، الطبعة: الأولى، 1417هـ - 1997م، عدد الأجزاء: 2 

تترجمه روایت نگامی که علی علیه السلام در شوری شش نفره ای که عمربن خطاب برای تعیین جانشین خود فراهم کرد، حضور یافت، در احتجاج خود، آنها را قسم داد و گفت: شما را به خدا سوگند! آیا پیامبر صلی الله علیه و آله درباره من نفرمود: یا علی! تو تقسیم کننده بهشت و دوزخ در روز قیامت هستی؟ آنها گفتند: خدایا تو شاهدی که چنین بود! از رسول خدا صلی الله علیه وآله شنیدم که فرمود: کسی از صراط عبور نمی کند، مگر این که علی علیه السلام برای او جواز عبور نوشته باشد

سجده شکر عائشه در شهادت امیرمؤمنان علیه السلام:

حدثنی محمد بن الحسین الأشنانی، قال: حدثنا أحمد بن حازم، قال: حدثنا عاصم بن عامر، وعثمان بن أبی شیبة، قالا: حدثنا جریر، عن الأعمش، عن عمرو بن مرة، عن أبی البختری، قال:لما أن جاء عائشة قتل علی علیه السلام سجدت.

أبوالبخترى گفته: وقتى خبر شهادت على علیه السلام به عائشه رسید، سجده کرد.

مقاتل الطالبیین: أبو الفرج علی بن الحسین (متوفاى356هـ)، ج1، ص11، طبق برنامه الجامع الکبیر

سند این روایت کاملا صحیح و تمام راویان آن ثقه هستند.

بررسی سند روایت:

محمد بن الحسین:

ذهبى در باره او مى‌گوید:

الخثعمی. الإمام الحجة المحدث

قال الدارقطنی أبو جعفر ثقة مأمون.

خثمى، پیشوا، حجت (کسى که سى صد هزار حدیث را با سند و متن آن حفظ است) و محدث، ابوجعفر محمد بن الحسین.دارقطنى گفته: ابوجعفر مورد اعتماد و امانت‌دار بود.

سیر أعلام النبلاء، ج14، ص302، تحقیق: شعیب الأرناؤوط

أحمد بن حازم:

ذهبى در باره او مى‌گوید:

ابن أبی غرزة الامام الحافظ الصدوق

إبن أبى غزرة، پیشوا، حافظ (کسى که یک صد هزار حدیث حفظ بوده) و بسیار راستگو بود.

سیر أعلام النبلاء ج13، ص239

عثمان بن أبی شیبة:

از روات بخارى،‌ مسلم و سایر صحاح سته

جریر بن عبد الحمید:

از روات بخارى، مسلم و سایر صحاح سته

سلیمان بن مهران:

از روات بخارى،‌ مسلم و سایر صحاح سته

تقریب التهذیب ج1، ص254، رقم: 2615

عمرو بن مرة:

از روات بخارى، مسلم و سایر صحاح سته

أبی البختری، سعید بن فیروز:

از روات بخارى، مسلم و سایر صحاح سته

ابوالفرج اصفهانی(نویسنده کتاب) :

ذهبی در مورد ابوالفرج اصفهانی می گوید: «والظاهر أنه صدوق وقد قال أبو الفتح بن أبی الفوارس خلط قبل موته»

آنچه نزد من ظاهر است این است که او راستگو است ابوالفتح گفته است که او قبل از مرگش خلط و اشتباه می کرد.

میزان الاعتدال ش5825

پس قول ذهبی این است که او راستگو است. گیریم خلط می کرده باشد هم خلط قبل از مرگ او، به کتابش ضربه ای نمی زند چون در مورد این کتاب ثابت نیست

نتیجه: سند روایت کاملا صحیح است و عایشه به خاطر بغضی که نسبت به امیرالمومنین داشت،بعد از شنیدن خبر شهادت آن حضرت،سجده شکر به جا آورد

و چه زیبا فرمود پیامبر خاتم که یا علی،تو را دوست ندارد مگر مومن و تو را دشمن نمی دارد مگر منافق

رواه مسلم.

سفارش امام مالک به منصور خلیفه عباسی و توسل به رسول خدا صلی الله علیه و آله+تصویر

علامه قاضی عیاض،از بزرگان اهل تسنن در کتابش الشفا بتعریف حقوق المصطفى،گفتگوی امام مالک و منصور خلیفه عباسی-در مورد کیفیت زیارت قبر رسول الله صلی الله علیه و آله- را نقل می کند:

حدثنا القاضى أبو عبد الله محمد بن عبد الرحمن الأشعری وأبو القاسم أحمد بن بقى الحاکم وغیر واحد فیما أجازونیه قالو أخبرنا أبو العباس أحمد بن عمر بن دلهاث قال حدثنا أبو الحسن على بن فهر حدثنا أبو بکر محمد بن أحمد بن الفرج حدثنا أبو الحسن عبد الله بن المنتاب حدثنا یعقوب بن إسحاق بن أبى إسرائیل حدثنا ابن حمید قال

ناظرا أبو جعفر أمیر المؤمنین مالکا فی مسجد رسول الله صلى الله علیه وسلم فقال له مالک یا أمیر المؤمنین لا ترفع صوتک فی هذا المسجد فإن الله تعالى أدب قوما فقال (لا ترفعوا أصواتکم فوق صوت النبی) الآیة، ومدح قوما فقال (إن الذین یغضون أصواتهم عند رسول الله) الآیة، وذم قوما فقال (إن الذین ینادونک) الآیة وإن حرمته میتا کحرمته حیا فاستکان لها أبو جعفر وقال یا أبا عبد الله أستقبل القبلة وأدعو أم أستقبل رسول الله صلى الله علیه وسلم ؟ فقال ولم تصرف وجهک عنه وهو وسیلتک ووسیلة أبیک آدم عیه السلام إلى الله تعالى یوم القیامة ؟ بل استقبله واستشفع به فیشفعه الله قال الله تعالى (ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم)

بین ابوجعفر-یعنی منصور خلیفه عباسی-و امام مالک(یکی از چهار امام اهل سنت)در مسجد النبی گفتگویی صورت گرفت .امام مالک به منصور گفت :ای امیر المومنین صدایت را در این مسجد بلند مکن زیرا خداوند عده ای را تأدیب کرده است و فرموده است صدای خود را بلندتر از صدای پیامبر نکنید، وعده ای را مدح کرده است وگفته است:کسانی که صدای خود را در محضر پیامبر کوتاه می کنند، وبعضی را نیز مذمت کرده است وفرموده -کسانی که با صدای بلند پیامبر را صدا می کنند،وبه درستی که حرمت پیامبرص پس از وفات همچون حرمتش در زمان حیات است.

ابوجعفر منصور، خلیفه عباسی، از امام مالک بن انس، پرسید: هنگام زیارت رو به قبله بایستم ودعا کنم یا رو به قبر پیامبرص؟ امام مالک در پاسخ گفت: چرا چهره از رسول الله ص برمی گردانی؟ او وسیله توست و وسیله پدر تو آدم در روز رستاخیز است. رو به او کن و او را شفیع خود قرار بده. خدا شفاعت او را می پذیرد. خدا می فرماید:اگر آنان که به خویش ستم کرده اند و گناه کرده اند... الخ

الشفا بتعریف حقوق المصطفى ج2ص520

http://s5.picofile.com/file/8133600376/ghazi.gif                                            

تیمیه وشک در ایمان وعدل علی(علیه السلام)!!!

أمّا أهل السنة فأصلهم مستقیم مطرد فی هذا الباب وأما أنتم فمتناقضون وذلک أن النواصب من الخوارج وغیرهم الذین یکفرون علیا أو یفسقونه أو یشکون فی عدالته من المعتزلة والمروانیة وغیرهم لو قالوا لکم ما الدلیل على إیمان على وإمامته وعدله لم یکن لکم حجة . الکتاب: منهاج السنة النبویة فی نقض کلام الشیعة القدریة المؤلف: تقی الدین أبو العباس أحمد بن عبد الحلیم بن عبد السلام بن عبد الله بن أبی القاسم بن محمد ابن تیمیة الحرانی الحنبلی الدمشقی (المتوفى: 728هـ) المحقق: محمد رشاد سالم الناشر: جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامیة الطبعة: الأولى، 1406 هـ - 1986 م عدد المجلدات: 9 ج4 ص386.

راه و روش اهل سنت راه درست و مستقیم در این باب است (اکثر فرقه ها نظر ایشان را قبول دارند) ؛ اما شما ( شیعه ) پس باهم تناقض دارید ؛ و دلیل آن این است که خوارج و غیر ایشان از کسانی که علی را کافر می دانند یا فاسق می دانند ، یا معتزلی ها و مروانی ها که در عدالت او شک می کنند ، و غیر ایشان ، اگر به شما بگویند که دلیل بر ایمان علی و امام بودن او و عدالت او چیست ، دلیلی نخواهید داشت .

این سخن وی ، دشمنی آشکاری است با کسی خداوند به نص صریح قرآن او را «مؤمن» خطاب کرده و حتی او را «ولی» و سر پرست مردم معرفی کرده است . خداوند در سوره مائده آیه 55 می‌فرماید :

إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَوةَ وَ هُمْ رَاکِعُون‏ . المائده / 55 .

ولىّ شما ، تنها خدا و پیامبر اوست و کسانى که ایمان آورده‏اند : همان کسانى که نماز برپا مى ‏دارند و در حال رکوع زکات مى ‏دهند .

این آیه به اعتراف بسیاری از علمای اهل سنت در حق امیر المؤمنین علیه السلام نازل شده است . قاضی عضد الدین الإیجی ، متوفای 756 هـ در این باره می‌گوید :

وأجمع أئمّة التفسیر أنّ المراد علی .

المواقف فی علم الکلام ، ص 405 .

تمامی مفسرین اجماع دارند که این آیه در باره امام علی علیه السلام نازل شده است .

و سعد الدین تفتازانی نیز تصریح می‌کند :

نزلت باتّفاق المفسّرین فی علی بن أبی طالب ، رضی اللّه عنه ، حین أعطى خاتمه وهو راکع فی صلاته .

شرح المقاصد فی علم الکلام ، ج 5 ، ص270 .

[این آیه] به اتفاق مفسران در باره علی بن أبی طالب (علیه السلام) هنگامی که در حال رکوع انگشترش را به فقیر نیازمند بخشید نازل شده است .

و نیز علاء الدین علی بن محمد حنفی ، معروف به قوشجی در این باره می‌گوید :

إنّها نزلت باتفاق المفسّرین فی حق علی بن أبی طالب حین أعطى السائل خاتمه وهو راکع فی صلاته .

شرح تجرید الاعتقاد  ، ص 368 .

این آیه ، به اتفاق مفسران در حق علی بن أبی طالب (علیه السلام) نازل شده است . وآن هنگامی بودکه به سائل انگشتری اش را بخشید در حالی که در رکوع نماز بود .

و آلوسی نیز می‌گوید :

غالب الأخباریّین على أنّ هذه الآیة نزلت فی علی کرّم اللّه وجهه .

غالب اخباری ها بر این عقیده‌اند که این آیه در حق علی (علیه السلام) نازل شده است .

روح المعانی ، ج 6 ، ص168 .

حال این که آیا از آن ولایت و خلافت بلافصل بعد از پیامبر ثابت می‌شود یا نه ، بحث دیگری است و در جای خود ثابت شده است ؛ ولی حد اقل ایمان امیر المؤمنین علیه السلام را ثابت می‌کند .

آیا ابن تیمیه ، این آیه را ندیده‌اند و یا دشمنی با امیر المؤمنین و حسادت به فضائل آن حضرت آن‌ها را وادار کرده است که این‌گونه سخن بگویند ؟

حد اقل امیر المؤمنین علیه السلام جزء صحابه که بوده است و شما نه تنها همه صحابه را مؤمن ؛ بلکه همه آن‌ها را بلا استثناء عادل می‌دانید . آیا امیر المؤمنین جزء صحابه نیست ، یا تمامی صحابه عادل نبوده و دلیلی بر ایمان و عدالت آن‌ها وجود ندارد ؟